سازهای کوبه ای

یکی از جنبه های فرهنگی هر ملتی موسیقی آن است. در این بین سازهای کوبه ای از قدیمی ترین سازهای موسیقی هر ملتی است. نحوه صدا دهی این سازها به این ترتیب است که با تکان دادن یا ضربه زددن تولیدد صدا میکنند. کاربر سازهای کوبه ای بیشتر در سبک های جاز و راک است. در این مقاله قصد داریم شما را با جدیدترین سازهای کوبه ای ساخته شده آشنا کنیم.

انواع ساز های کوبه ای:

بلز (زنگ، زنگوله) کاخون سنج دایره‌زنگی تمپو
تومبا بندیر مثلث طبل ناغارا
طبلا گلوکن اشپیل تیمپانی پنداریک درام
دهل ویبرافون زیلوفون آینه پیل کوزه (ساز)
تمبک ماراکاس ماریمبا شندف مثلث
تشمال کاستانت سلستا درای (جرس) ضرب زورخانه ای
دمام تام تام هنگ (ساز) کاخون تاس
دف گنگ سنج بندیر

سازهای کوبه ای مدرن عبارتند از:

  • کاخن
  • بندیر
  • هنگ

کاخن:

کاخن به شکل یک جعبه چوبی مکبی مستطیل است که در طول آن ایستاده است. سطح اصلی این ساز تاپا نام دارد که از تخته سه لا ساخته شده. در پشت آن حفره صددا قرار دارد. در ابتدا کاخن فقط یک جعبه چوبی بود و بعدها امکانات دیگری به آن اصافه شد. از جمله پایه هیا پلاستیکی و انواع فنرها و اسنرها و ابزارهای دیگری برای ایجاد صدا به آن متصل میشود.

آموزشگاه موسیقی

بندیر:

ساز بندیر، اغلب از یک یا چند زه تشکیل شده که در قطر قاب کشیده می شوند. جنس این زه ها از که از روده حیوانات است. قطر قاب این ساز حدودا بین ۳۵ الی ۴۰ سانتیمتر است. این ساز نیز با انگشتان یا کف دست نواخته شده و صدای آن ، وزوز مانند است. نکته جالب در این ساز این است که، یک سوراخ کوچک در قسمت تحتانی قاب برای ایجاد تعادل وجود دارد که نوازنده هنگام نوازندگی ، انگشت شصت دست چپ خود در آن قرار می هد. علاوه بر این، هنگام نواختن ساز بندیر، انگشتان دست راست به لبه، کنار و میان بندیر ضربه وارد می زنند. صدای ضربه هایی که بر کناره ساز زده می شود، مشابه ساز کوبه ای تار است که در خاورمیانه مورد استفاده قرار می گیرد.

هنگ:

ساز هنگ در حیطه ی خود صدا ها تقسیم بندی می شود. یا به طور واضح ساز هنگ دارم ساز کوبه ای و ملودیک است. ساز هنگ از دو قسمت قوس بالایی و قوس پائینی قوس بالایی که نت‌ها بر روی این قوس چیده شده و به آن طرف دینگ (Ding Side) گفته می‌شود. طرف دیگه قوس زیرین می‌باشد که دارای یک سوراخ بزرگ در مرکز آن است، این قسمت را گو می نامند.