در آموزشگاه خوانندگی در تهران دی‌جِی به کسی گفته میشود که آهنگ‌های پیشتر ضبط شده روی دیسک را انتخاب کرده و با شکل متفاوتی برای مخاطبان مورد نظر خود پخش کند. دی‌جی‌ها برای پخش موسیقی از یک ست، شامل دو پخش‌کننده دیسک و یک میکسر حداقل دوکاناله استفاده می‌کنند. در گذشته این پخش کننده‌ها فقط ترن تیبل‌ها بودند و صفحه‌های آنالوگ موزیک را پخش می‌کردند اما امروزه سی‌دی‌جی‌ها نیز در کنار ترن تیبل‌های آنالوگ کار پخش سی دی‌ها را برای دی‌جی‌ها میسر ساخته‌اند.
تعریف دی جی در آموزشگاه موسیقی
از دی‌جی‌ها معمولاً انتظار می‌رود تا در شناخت، برگزیدن و هم‌آمیزی جالب آهنگ‌ها خبرگی کافی را داشته باشد. مخاطبان دی‌جی معمولاً جمعیت رقصنده در دیسکوها هستند. نام دی‌جی کوتاه شده واژه انگلیسی دیسک‌جوکی است. دیسک در انگلیسی در آغاز به معنی صفحه گرامافون نیز بکار می‌رفت. کسانی که در رادیو به اعلام پخش صفحه‌های مختلف گرامافون می‌پرداختند را دیسک‌جوکی می‌گفتند زیرا جوکی از فعل to jockey انگلیسی به معنای آوازه‌خوانی نیز هست و بنابراین دیسک‌جوکی در آغاز به معنی «صفحه‌خوان» یا «صفحه‌گذار» بوده است.
در حرفه دی‌جی‌گری به پخش ساده یک رشته آهنگ‌های آماده اصطلاحاً برنامه‌گذاری می‌گویند. دی‌جی‌های کارآزموده، به تشکیل دادن یک فهرست آهنگ به انتخاب خود می‌پردازند. از کارهای دیگر آنها ایجاد تغییرات یا دستکاری در آهنگ‌های اصلی، و انجام فنونی مانند آمیزش صدا (audio mixing)، صف‌بندی آهنگ‌ها (cueing)، روانی اتصال آهنگ‌ها یا آهنگ‌آمیزی (phrasing)، برشکاری (cutting)، خراشکاری (scratching)، هماهنگ کردن ضرب‌ها یا همان ضرب‌آمیزی (beatmatching) و ابتکار در ایجاد آهنگ‌های جدید است.
دی‌جی خوب کسی است که سرعت ضرب آهنگ‌ها و نوع آهنگ‌های پشت سر هم را جوری تنظیم کند که شنونده‌ها قطع و وصل آنچنانی در روند آهنگ‌ها حس نکنند. دی‌جی باید با تنظیمات خود یک «گذار نرم» را بین آهنگ‌ها ایجاد کند تا به‌وسیله آن، حال و هوای سکوی رقص را بارها پشت سر هم در یک شب عوض کند بدون اینکه جریان رقص قطع بشود.
