موسیقی هیپ هاپ در اواخر دهه ۶۰ میلادی آغاز و تا به امروز ادامه دارد.
هنگامی که موسیقی هیپ هاپ برای اولین بار انتشار یافت، بسیاری از مردم در مورد آن نمی دانستند و آن را نفی می کردند.
اما آن چه که ما در این جا به آن خواهیم پرداخت، تاریخ دقیق سرگذشت هیپ هاپ است، نه فقط به عنوان موسیقی بلکه یک فرهنگ.
بلی، تاریخ فرهنگ هیپ هاپی به گذشته های دورتری نسبت به موسیقی آن بر می گردد.
به دوران Snake Hips و دوستانش در Savoy Ballroom؛ New York City، سال ۱۹۲۵ میلادی.

در سال ۱۹۲۵ جوانی با نام Earl Tucker درحالی که در باشگاه Cotton Club مشغول به خوانندگی بود،
ایده ی اولیه رقصی را پایه گذاری می کند که بسیار مشابه همان رقص هیپ هاپ امروزی است.
وی بعدها به Snake Hips شهرت یافت.
در ادامه مسیر افراد زیادی بودند که با ایده ها و رفتارشان جرقه های متعددی برای رشد فرهنگ هیپ هاپ ایجاد می کردند که از جمله مهم ترین آن ها Tom The Great در سال ۱۹۴۰ با استفاده از سیستم صوتی جدیدش و تاثیرات موسیقی متفاوتش بر مردم آن دوران و هم چنین رقابت Coxsone Dodd و Duke Reid در سال ۱۹۵۰ که بعدها آن دو را مولدان مفهوم Dj نامیدند، می توان اشاره کرد.
هم چنین آثار Clive Campbell که کار خود را از سال ۱۹۵۶ در جامائیکا آغاز کرد و بعدها در اواخر دهه ۶۰ به ایالت متحده کشانده شد.

آموزشگاه موسیقی

بسیاری بر این باورند که جنبش هیپ هاپ به دنبال جنبش حقوق مدنی در اواسط دهه ۶۰ میلادی قوت گرفت.
جنبش حقوق مدنی در پی جنگ علیه مواد مخدر آغاز گشت.

در واقع هیپ هاپ سبکی از موسیقی غربی و برخاسته از شهری سیاه و لاتین به نام نیویورک است، که به تدریج و در طول زمان به یک جنبش و فرهنگ تبدیل شد.
فرهنگ های خیابانی از دیرباز و در طول قرن ها در کشورهای مختلف وجود داشته اند اما این فرهنگ در ایالت متحده به انزوای خاصی نسبت به سایر فرهنگ ها کشیده شد، که به نوعی همین انزوا را می توان عامل پدید آورنده ی نیروی درونی آن دانست و تبدیل شدن آن به فرهنگی جامع تر، به هیپ هاپ.

مشکلات اجتماعی رخنه کرده در ذهن مردم و هم چنین ادامه درگیری های نژادپرستی، اعتراضات علیه مسئله همجنس گرایی و مسائلی نظیر این ها همه گی دست به دست هم داده تا وحدتی ناخودآگاه در توده ی سیاه ایالت متحده ایجاد کند.
تلفیق وحدت اجتماعی با هنرهای فردی و تشکیل حزب ها و دورهمی های متعدد سرانجام ریشه های ظهور جنبشی جدید آن هم از نوع هنری را در ایالت متحده تشکیل داد.
نفی و مخالفت بیش از حد رسانه ها در آن دوران از جمله عوامل تاثیرگذار در فراخوانده شدن ناگهانی بسیاری از مردم به سوی این جنبش محسوب می شد.
رسانه ها در ابتدا سعی در مترادف نشان دادن هیپ هاپ با خشونت سیاه پوستان داشتند، در حالی که حقیقت چیز دیگری بود.
در واقع هیپ هاپ سخن از خشونت علیه سیاه پوستان داشت.