آهنگ سازان آلمانی و اتریشی ۸ جایگاه از ۱۰ جایگاه برترین موسیقی دانان در نظرسنجی مجله ی موزیک بی بی سی را از آن خود کردند.

سمفونی شورانگیز شماره ی ۳ بتهوون با نام «اروئیکا» که به طور اختصاصی برای ناپلئون و پاسداشت روح انقلابیِ در حال گسترش در اروپا ساخته شده بود، به عنوان برترین تمام ادوار از سوی بزرگ ترین موسیقی دانان جهان انتخاب شد.

مجله ی موسیقی بی بی سی با نظرسنجی از ۱۵۱ موسیقی دان در سراسر دنیا ۲۰ سمفونی برتر دنیا را انتخاب کرد.

در این نظرسنجی قطعات سوم و نهم بتهوون با نام های «اروئیکا» و «کُرال» در جایگاه اول و دوم قرار گرفتند.
سمفونی شماره ی ۴۱ موتزارت با نام «ژوپیتر» نیز رتبه ی سوم را از آن خود کرد.
در این میان دو جایگاه دیگر یعنی چهارم و پنجم به دیگر موسیقی دان اتریشی، مالر، برای ساخت سمفونی های نهم و دوم او رسید.

نکته ی شگفت انگیز در این رده بندی قرار نگرفتن قطعه ی بسیار مشهور سمفونی پنجم بتهوون در میان ۱۰ اثر برتر و ایستادن در مکان یازدهم بود.

اولیور کاندی، سردبیر این مجله می گوید: باید اعتراف کنم که سلطه ی بتهوون در این فهرست اتفاقی عجیبی نبود. ۲۰۰ سال از زمان نوشته شدن سمفونی شماره ی ۳ بتهوون می گذرد و رأی ها نشان می دهد که هنوز هم قطعه ای بهتر از آن به دنیای موسیقی معرفی نشده است.
این اتفاق نشان از هوش و نبوغ بالای این هنرمند دارد.

آموزشگاه موسیقی

موسیقی دان بریتانیایی، جاناتان نات، رهبر ارکستر سمفونی توکیو در گفت وگو با این مجله می گوید اروئیکا تمامی مرزهای موسیقی را در هم می شکند.
این سمفونی در مورد عظمت و شکوه انسان، تلاش ها، چالش ها و پیروزی های اوست.

او در ادامه می گوید پیش ازاین قطعه، موسیقی دانان با قطعات دلسرد و ناامیدکننده سر می کردند،
اما من هرگز چنین چیزی را در قطعات بتهوون نیافته ام. در آثار بتهوون چیزی جز قدرت و لذت زندگی را تجربه نخواهید کرد.

اروئیکا در سال ۱۸۰۳ نوشته شده و در اصل برای بزرگداشت ناپلئون در نظر گرفته شده بود.
بتهوون زمانی که متوجه شد ناپلئون خود را امپراتور نامیده است عقیده ی خود را تغییر داد و از او به عنوان یک فرد ستمگر یاد کرد.
او سپس نام ناپلئون را از روی دست نوشته ای که به این منظور تهیه شده بود تراشید.
این تراش به قدری خشن بود که محل نام ناپلئون بر روی دست نوشته با یک سوراخ مشخص است.

هان نا چانگ، موسیقی دان ارشد تروندهایم، می گوید قطعه ی سوم بتهوون نمادی از عصری نوین برای سمفونی بود.
می توان صدای او را یافت و فهمید که دقیقاً او چه کسی است.

کاندی می گوید پیش بینی او برای رتبه ی نخست، قطعه ی شماره ۹ بوده است.
این قطعه که سرود شادی در اتحادیه ی اروپا نیز محسوب می شود حاوی احساسی واقعی از شادی و اتحاد است.
قطعه ای که می تواند کاملاً مناسب حال و هوای امروز اروپا و جدایی بریتانیا از این اتحادیه باشد.

اموزشگاه پیانو

مالر نیز با قطعات دوم، سوم و نهم خود در این لیست خودنمایی می کند.
قطعه ی نهم او دارای پایان آرامِ بسیار زیبایی است.

قطعه ی ۴۱ موتزارت در جایگاه سوم قرار گرفته و در عین ناباوری قطعه ی ۴۰ او که به مراتب مشهورتر است در مکان پانزدهم قرار دارد.

کاندی می گوید من دقیقاً نمی دانم که موسیقیدان ها به چه دلیلی به این قطعه توجه نداشته اند؛
اما باید به این مسئله توجه داشته باشیم که ما در حال صحبت از افرادی هستیم که به طور کامل با سمفونی ها آشنایی دارند.
آن ها به تمامی آثار، ساختارها، بافت ها و ارکستراسیون ها آگاه هستند.

مکان های ششم تا دهم این رأی گیری به ترتیب به برامس، سمفونی فانتاستیک از برلیوز، سمفونی اول برامس، سمفونی ششم چایکوفسکی و سمفونی سوم مالر رسید.

سمفونی شماره ی ۵ شوستاکوویچ در این نظرسنجی جایگاهی بهتر از هفدهم کسب نکرد.
این سمفونی که در سال ۱۹۳۷ نوشته شده است، یک تحول و انقلاب بزرگ برای شخص سازنده پس از انتقادها از اپرای او با نام لیدی مکبث بود.

در این نظرسنجی از هر موسیقی دان خواسته شد تا نام سه سمفونی برتر را اعلام کند.
موسیقی دان های حاضر در این نظرسنجی افراد مشهوری نظیر سایمون راتل، مارلین آلسوب و ساکاری اُرامو بودند.

۱۰ سمفونی برتر از دیدگاه موسیقی دان ها

۱. سمفونی شماره ی ۳ بتهوون (۱۸۰۳)
۲.سمفونی شماره ی ۹ بتهوون (۱۸۲۴)
۳. سمفونی شماره ی ۴۱ موتزارت (۱۷۸۸)
۴. سمفونی شماره ۹ مالر (۱۹۰۹)
۵. سمفونی شماره ۲ مالر (۱۸۹۴ و بازبینی آن در سال ۱۹۰۳)
۶. سمفونی شماره ی ۴ برامس (۱۸۸۵)
۷. سمفونی فانتاستیکِ برلیوز (۱۸۳۰)
۸. سمفونی شماره ی ۱ برامس (۱۸۷۶)
۹. سمفونی شماره ی ۶ چایکوفسکی (۱۸۹۳)
۱۰. سمفونی شماره ی ۳ مالر (۱۸۹۶)