در این مقاله از سری مقالات مرتبط با کلاس آموزش پیانو قصد دارم در مورد یکی از نوابغ موسیقی جهان بنویسیم.
در ۲۷ ژانویه ی ۱۷۵۶ در شهر سالزبورگ اتریش، کودکی متولد شد که بعدها به یکی از برجسته ترین و مشهورترین شخصیت های موسیقی تاریخ بدل گردید. نام او ولفگانگ آمادئوس موتزارت بود…
پدرش لئوپولد موتزارت آهنگساز شناخته شده ی دوره ی خود و مادرش آنا ماریا پورتل زنی ظریف، شیرین و معمولی بود.
طولی نکشید که لئوپولد متوجه استعداد و نبوغ ذاتی فرزند در موسیقی خود گردید. وقتی خواهر بزرگتر موتزارت به تمرین پیانو می پرداخت، آمادئوس که کودکی ۳ ساله بود و در اتاق موسیقی مشغول بازیگوشی بود، بعد از اتمام تمرین خواهرش از صندلی پیانو بالا میرفت و آکوردهای مطبوع و قسمتهایی از ملودی هایی را که خواهرش نواخته بود اجرا میکرد.
پدرش که متوجه این نبوغ شده بود، تصمیم گرفت در راستای پرورش و شکوفایی استعداد موتزارت با تمام توان تلاش کند و این کار را کرد.
در همین راستا در سال ۱۷۶۲ موتزارت به همراه خواهر و پدرش عازم یک سفر اروپایی شد، در این سفر موتزارت که ۶ سال بیش نداشت در میهمانی های پر زرق و برق شرکت میکرد،
به دربار پادشاهان می رفت و به حضور ملکه ها میرسید و در همه ی این مجالس با نبوغ خود در نوازندگی و شیطنت هایش همه را شیفته ی خود می کرد. پس از این سفر موتزارت به عنوان کودک نابغه در تمام اروپا شناخته شد. اما سفر دوم که بین سالهای ۱۷۶۳ تا ۱۷۶۶ بود بسیار مهمتر بود، در این سفر آن ها به مهمترین شهر های اروپایی رفتند. در فرانکفورت گوته ی جوان را مسحور خود ساخت و در لندن با پسر باخ (یوهان کریستین) آشنا و دوست شد. در این ۳ سال هرجا که میرفت پادشاهان او را تمجید می کردند.
در واقع اینکه موتزارت از چه سنی آهنگسازی را شروع کرده مورد بحث و تردید است، برخی کارشناسان معتقدند قطعات موسیقی که به ۵ سالگی موتزارت نسبت داده می شود ساخته ی پدر اوست یا اینکه پدر موتزارت او را در ساختن این آهنگ ها کمک کرده است. موتزارت هرگز به هیچ مدرسه ای نرفت، تحصیلات غیر موسیقیایی او هم ادامه نیافت. تحصیلات او تنها شامل زبان های لاتین، ایتالیایی، فرانسوی و کمی انگلیسی بود.
آموزشگاه موسیقی
در ۷ سالگی در فرانکفورت اجرای زنده داشت، در این برنامه نت هایی را با سازهای مختلف، بدون اینکه موتزارت ببیند، می نواختند و او تک تک نت ها را نام می برد و در پایان برنامه با ارگ و هارپسیکورد به بداهه نوازی پرداخت. گوته (شاعر بزرگ آلمانی) از تماشاگران هنرنمایی موتزارت بود و بسیار شگفت زده شد.
در ۱۰ سالگی به پاریس رفت و در آنجا محبوب اهالی کاخ ورسای شد. سفر به پاریس همزمان بود با چاپ اولین اثر موتزارت: سونات برای ۴ پیانو.
پس از سالها غیبت موتزارت به همراه پدرش به خانه برگشت، این سفرها بیشتر موفقیت های هنری به دنبال داشت نه مادی، اما هدف اصلی پدر موتزارت که عبارت بود از کسب یک مقام دائم و سودآور در یکی از دربارهای اروپایی، تحقق نیافت.
در ۱۱ سالگی عازم وین شد و در آنجا سفارش تصنیف اولین اپرایش به نام «لا فینتا سمپلیسه» دریافت کرد، اما دسیسه های آهنگسازان حسود مانع از اجرای اولین اپرای او شد ولی به هر ترتیب یکی از آثار نمایشی جذاب او به نام «باستی ین» و «باستی ینه» در برابر ابراز احساسات شدید حضار اجرا شد.
در ۱۷۶۹ به ایتالیا سفر کرد، این سفر بسیار موفقیت آمیز بود. در مانتوا ارکستر فیلارمونیک به افتخار حضور موتزارت ۱۳ ساله چند اثر او را اجرا کرد. در میلان سفارش تصنیف یک اپرا را دریافت کرد. در این سفر موتزارت با مارتینی بزرگ آشنا شد.
در رم به تماشای قطعه ی معروف میزره رفت، این قطعه تنها در هفته ی مقدس کریسمس در واتیکان اجرا می شد، تنها نسخه ی نت آن توسط گروه کر پاپ به شدت محافظت می گردید. نسخه برداری، بازتولید و اجرای آن در هر مکان دیگری کفر محسوب می شد. موتزارت که تنها یک بار این اثر را شنیده بود پس از بازگشت به خانه نت آن را بطور کامل بازنویسی کرد. طولی نکشید که این خبر به گوش پاپ رسید، پاپ موتزارت را احضار کرد اما به جای تنبیه او بارانی از هدایای گران قیمت از جمله نشان مهمیز طلایی را به او اهدا کرد.
