در این مقاله میخواهیم شما را یکی از انواع ساز موسیقی روسی با نام بالالایکا آشنا کنیم.
این ساز که از خانواده ساز موسیقی زهی است خصوصیات ظاهری منحصر به فرردی دارد.
بالالایکا ظاهر مثلثی شکل و از جنس چوب است که توخالی میباشد و سه رشته سیم دارد

بالالایکا با کوک بالا در موزیک و آکورد استفاده می شود.
این وسیله به طور کلی پایداری کوتاهی دارد، در صورتی که برای ملودی مورد استفاده قرار می گیرد، نیاز به کوک مجدد دارد.
این ساز موسیقی اغلب برای موسیقی محلی و رقص روسی استفاده می شود.

خانواده بالالایکا شامل اندازه های مختلفی است از بالاترین تا پایین ترین:

piccolo balalaika
prima balalaika
secunda balalaika
alto balalaika
bass balalaika
contrabass balalaika

در ارکسترهای بالالایکا وجود دارد که از انواع مختلف تشکیل شده است.
این گروه ها به طور معمول موسیقی کلاسیک را که برای بالالایکا نوشته شده اند را می نوازند.

آموزشگاه موسیقی

بالالایکا پریما ” prima balalaika ” رایج ترین است؛ نوع پیکولو ” piccolo ” نادر بوده است.
همچنین دو نوع ” descant ” و ” tenor ” از این ساز وجود دارد.
اما این دو نوع بنوعی منسوخ شده در نظر گرفته می شوند.
همه دارای بدن سه طرفه از جنس صنوبر همچنین افرا هستند.

بالالایکا پریما ، سکوندا ” secunda ” و آلتو یا با انگشتان یا مضراب خاص ” plectrum ” بسته به موسیقی نواخته می شود.
و باس و کنتراباس دارای بخش اضافی پایه مانندی است که با مضراب چرمی نواخته می شود.
شایع ترین نوع بالالایکا نوع پرایم است که برای E4، E4 ، A4 تنظیم شده است
گاهی اوقات این ساز به سبک گیتار توسط موسیقیدانان محلیکوک می شود.
به عبارت دیگر G3-B3-D4 (ترتیب سه بالاترین رشته های گیتار روسی) را تنظیم می کند که در آن نوازندگان مانند گیتار روسی به راحتی می توانند اجرا داشته باشند.

بخش مهمی از تکنیک نواختن این ساز، استفاده از انگشت شست دست است،
تا از نت های رشته پایین تر، مخصوصا در پریما، جایی که از آن برای تشکیل آکورد استفاده می شود، استفاده شود.
به طور سنتی، انگشت اشاره از دست راست برای صدای نت ها در پریما استفاده می شود، در حالی که از یک مضراب در ابعاد بزرگتر استفاده می شود.
به دلیل بزرگ بودن نوع کنتراباس ،
به نظر می رسد غیر معمول نیست که نوازندگان ساز موسیقی بالالایکا از مضراب ساخته شده از یک کفش چرمی یا پاشنه بوت است ، استفاده کنند.
همچنین برای باس بالالایاکا می بایست آن را روی زمین قرار داد،
بنابراین بر روی پین های چوبی یا فلزی که در یکی از گوشه های آن حفر شده است قرار می دهند.