تکنیک خوانندگی به تمام آنچه که بدن خواننده به صورت غیر ارادی در هنگام آوازخوانی انجام میدهد گفته میشود.
این عکس العمل ها رفتارهایی مانند تنفس و زیر و بمی صدا و تلفظ صحیح کلمات وغیره است.
این را بدانید که هنرجویان کمی در ابتدا که وارد کلاس میشوند به صورت طبیعی با زیر و بم صدای خود آشنایی دارند .
در سایرین با تلاش بیش از حد که موجب نادرست شکل گرفتن عادات حنجره یا تنبلی مواجه ایم و هنرجویان کلاس آموزش آواز با تمرین این مهارت ها را یاد میگیرند.
بنابراین با پرداختن به تمام این کنشها و ایجاد رابطۀ متوازن میان آنها است که هنرجو قدم به قدم با ساز درون خود آشنا شده و آن را آماده برای تولید صدایی رسا و موزون میکند.
صدای ما یک ساز بسیار حساس فیزیولوژیک است که هنگام پرداختن به آن باید به بهداشت و سلامتی آن نیز توجه داشت.
تنها با پرداختن به تمام عناصر نام برده است که سلامتی صدا و کارآیی ایده آل آن امکان پذیر و برای سالهای متمادی تضمین میگردد.
نکاتی در مورد تکنیک آواز در کلاس آموزش آواز
توصیه میشود فراگیری جدی تکنیک آواز در کلاس آموزش آواز پس از دوران بلوغ آغاز شود.
زیرا در دورۀ بلوغ حنجره دستخوش تغییر و رشد ناگهانی میشود و صدا اصولا در فونکسیون خود نامطمئن و حساس است.
روند رشد حنجره در بین دخترها به شدت پسرها صورت نمیگیرد اما آنها نیز بهتر است پس از پشت سرگذاشتن دوران بلوغ به فراگیری تکنیک آواز بپردازند.
پیش از این دوره، یعنی در دوران کودکی و نوجوانی هنرجویان باید آوازهای مناسب با صدای خود بخوانند و اصولا با بلند سخن گفتن یا فریاد زدن به صدای خود آسیب نرسانند.
لذا به مادران و اساتید کلاس آموزش آواز در آموزشگاه موسیقی توصیه میکنم که هر چه بیشتر به کودکان خود ترانه های کودکانه را آموخته و همراه با آنها بخوانند.
خواندن در گروههای کُر و شرکت در کلاس های مخصوص آموزش موسیقی کودک در کودکی و نوجوانی که سرپرستی آنها را رهبران مجرب به عهده دارند نیز توصیه میشود.
مربی در این کلاس ها نقش مهمی دارد زیرا تمایل کودکان به تقلید بی چون و چرا، حتی از اشتباه خواندن یا صحبت کردن بزرگسالان، آنها را در معرض آسیب های جدی و علاجناپذیر قرار میدهد.
سرپرستی که خصوصا در این رابطه با کودکان و نوجوانان کارمیکند باید به ارتفاع مناسب صدای آنها توجه کرده و خود صدایی نرم، لطیف و بدون تنش داشته باشد.
شرط لازم برای صدای خوب و تکنیک خوانندگی به طورکلی داشتن بدنی سالم، پرتحرک و چالاک است.
باید بدانیم که هر بخشی از بدن که به اندازۀ کافی مورد استفاده قرارنگیرد به تدریج تحلیل رفته و قدرت طبیعی خود را از دست میدهد.
ماهیچه های بدن سالم و پرتحرک اما دارای استحکام، قدرت طبیعی، تعادل و قدرت جهش است و در نتیجه فونکسیونهای آن نیز سالم و ایدهآل هستند.
هنگام خواندن بدن ما تبدیل به یک ساز میگردد و طبیعی است که کارکرد سالم این ساز به سلامتی جسمی و روحی وابسته است.
عدم تعادل روحی در فیزیک انسان منعکس میشود و نخستین اندامی که آن را بدون تحریف منعکس میکند، اندام بسیارحساس حنجره است.
در صدای یک انسان وضعیت روحی و احوال او را میتوان احساس کرد و شنید.
اعتماد به نفس یا عدم آن، استرس یا آرامش درونی، ضعف، غم، شادی، بغض، خستگی و خشم درصدای انسان منعکس میشود
و انسانی که از نظر روانی و یا جسمی سالم نباشد، طبیعتا نمیتواند خوب بخواند یا با صدایی گرم و رسا صحبت کند.
در غرب یادگیری تکنیک خوانندگی و خواندن آواز در بخش روان درمانی نیز بکارگرفته میشود.
به عبارتی در روند یادگیری آواز ، هنرجو وادارمیشود در بازسازی تعادل جسمی و روحی خود بکوشد.
در این راه به بررسی دقیق درون خود میپردازد، توانایی های خود را شناخته و به ضعفهای خود پی میبرد و سعی در زدودن آنها میکند و یا آنها را میپذیرد.
همچنین موسیقی درمانی سابقه ای دراز دارد که در مقاله ای تحت عنوان درباره موسیقی درمانی بیشتر بدانید در مورد آن به تفصیل صحبت کرده ایم.
نکتۀ آخر وجود حواس درونی قوی است.
حواس درونی در روند تمرکز بر خود و دریافت حرکات و تغییرات ظریف در بدن و حس های درونی پرورش یافته و رشد میکند.
حواس درونی به ما کمک میکند تا این حرکات و همچنین احساسات خود را دریافت و به طور واقع بینانه ارزیابی کنیم.
مهمترین موضوع دررابطه با تکنیک خوانندگی مبحث تنفس است.
فراگیری تنفس صحیح نه تنها برای کسانی که به نوعی با صدا سر و کاردارند،
بلکه برای تمام کسانی که به سلامتی جسمی و روحی خود علاقمند میباشند قابل اهمیت است.
تنفس صحیح با سلامتی بدن نسبت مستقیم دارد.
پرداختن و تمرکز بر تنفس و تلاش برای اصلاح کردن آن در مجموع، تاثیری شفادهنده و آرامشبخش بر جسم و روان دارد.
نه تنها سرچشمۀ بسیاری از بیماریها را بایستی در تنفس اشتباه، سطحی و ناکافی جستجو کرد،
بلکه بیشتر بیماریهای جسمی و روحی نیز نشانههای خود را در درجۀ نخست با دگرگونی شیوۀ تنفس نمایان میسازند.