موسیقی فلامنکو (به اسپانیایی: Flamenco) سبکی از آواز، موسیقی و رقص اسپانیایی است.
این نوع موسیقی تحت تأثیر سبک‌ها و فرهنگ‌های مختلف به شکل امروزی درآمده‌است
و می‌توان گفت که بیشترین تأثیر خود را از کولیهای اسپانیا گرفته‌است.
در شکل‌گیری و تکامل این سبک نمی‌توان از تأثیرگذاری موسیقی مورها و مسلمانان شمال آفریقا و حتی موسیقی عربی و موسیقی لاتین چشم پوشی کرد.

موسیقی فلامنکو در حقیقت از ۳ قسمت رقص فلامنکو، آواز فلامنکو و گیتار فلامنکو تشکیل شده‌است.
خاستگاه این نوع موسیقی ایالت اندلس است، ولی مبدل به سمبل موسیقی اسپانیایی و حتی به‌طور کلی فرهنگ اسپانیایی شده‌است.
این نوع موسیقی شامل تکنیک‌ها و توکه‌های جالبی است.

البته کاربرد لغت توکه غلط مصطلح است زیرا معنی این کلمه نوازندگی گیتار می‌باشد
و بهتر است از کلمهٔ پالو (معادل دستگاه در موسیقی ایرانی) استفاده شود.
بعضی از این پالوها عبارت‌اند از بولریاس، رومبا، الگریاس، فاروکا و غیره.

موسیقی فلامنکو ، موسیقی سنتی اسپانیا همانند تمامی موسیقی‌های دیگر در جهان دارای رقص و علائم مخصوص به خود می‌باشد
که این موسیقی و رقص، آن را از انواع دیگر موسیقی متمایز می‌سازد.
حرکات دست و پا در فلامنکو هر کدام بیان‌کننده تاریخ، داستان یا افسانه‌ای می‌باشد که برای بیان کردن آن‌ها از حرکات و فرم‌های بخصوصی استفاده می‌شود.
این رقص شباهت‌های بسیاری به رقص اعراب دارد.
با مروری بر تاریخ جهان در می‌یابیم که اسپانیا و اندولس مدتی در تصرف اعراب بوده‌اند
و اعراب پس از بیرون رفتن از اسپانیا بعضی از فرهنگ‌های خود را در اسپانیا به یادگار گذاشتند
که بسیاری از این فرهنگ‌ها را در معماری بناها در اسپانیا، موسیقی و رقص آن‌ها به وضوح می‌توان مشاهده کرد.
منشأ این نوع موسیقی از طبقات پایین جامعه اندولسی سرچشمه گرفته بود،
از این رو موسیقی از وجهه هنری لازم در میان طبقات متوسط و بالاتر جامعه برخوردار نبود.

بهترین آموزشگاه موسیقی تهران

فرهنگ فلامنکو حاکی از شورش مردم تحت ستم است.
اقوام مسلمان شمال آفریقا ملقب به مورها، اقوام خیتانو و یهودیان که همگی در گذشته از سوی تفتیش عقاید کلیسای اسپانیا مورد اذیت و آزار و تبعید واقع شده‌اند.
اقوام خیتانو اساساً پایه‌گذار اولیه این شکل هنری بوده‌اند اما آن‌ها تنها دارای یک فرهنگ شفاهی هستند.
آوازهای محلی‌شان از طریق اجرای مکرر آن در مجالس اجتماعی به نسل جدید منتقل شده‌است.
این طبقات فقیر غیر چادرنشین جامعه اندولسی به‌طور کلی بی‌سواد بودند.

همیشه در گذر زمان تغییرات و تعریفاتی وجود داشتند که آثار هنرمندان هر قرن بر آن‌ها وارد می‌شد
و موسیقی فلامنکو هم مثال کاملی از این نوع تغییرات است و تا به امروز نیز در حال تغییر و تحول بوده‌است.
نسل‌های جدید فلامنکو، سبک‌های جاز و دیگر سبک‌های آفریقایی و برزیلی را با فلامنکو مدرن ترکیب کرده‌اند.
موسیقی فلامنکو یکی از غنی‌ترین و فوق‌العاده‌ترین فرم‌های موسیقی در جهان است
و بر طبق گفته منتقدین فلامنکو اصیل و خالص هیچگاه در صنعت موسیقی و هنر کمرنگ نمی‌شود..

یک: اجرای این سبک بر خالف سبک کلاسیک، اجرای نت نیست.
تکنیک ها و حس و حال اجرای این سبک قابل نوشتن به صورت نت نیست.
به همین دلیل نیاز به آشنایی کامل با روح فلامنکو دارد.
نت هایی که از این سبک میبینید فقط و فقط نشانه جاهایی است که شما میتوانید با استفاده از آن قسمتها هنر خود را نمایان کنید
نه آنکه دقیقا آن نت ها را اجرا کنید.
به همین دلیل اجرای یک قطعه فلامنکو حتی توسط اساتید بسیار بزرگ کلاسیک علی رغم دقیق بودن از نظر تئوری، کاملا بی روح و فاقد احساسات است.

آموزشگاه موسیقی

دو: خیلی ها موسیقی جهانی را که فقط تکنیک هایی محدود موسیقی فلامنکو
یا گام خاصی از موسیقی فلامنکو در آن استفاده شده را به عنوان نیو فلامنکو سبک جدیدی از فلامنکو نو ظهور که در اصل نوا است نه نیو می شناسند
مانند قطعات جیسی کوک، اوتمار لیبرت، آهنگ دسپرادو و گروه جیپسی کینگ و ….
در حالی که هیچ یک حتی نزدیک به فلامنکو هم نیست.

با ذکر این مورد که اولا در دنیا فقط چهار ابر استاد و گیتار ران بزرگ وجود دارد
مثال:مرحوم پاکو دلوسیا که قادر به اجرای نوا فلامنکو هستند
و دوما لازمه اجرای نوا فلامنکو این است که شما گیتار فلامنکو را به اصطلاح تمام کنید.
یعنی خدای فلامنکو باشید تا بتوانید تازه شروع به آموزش و به کار گیری سبک نوا باشید.

از یکی از اساتید بزرگ موسیقی فلامنکو پرسیدند شما که این ساز را تمام کرده اید چرا سبک نوا را شروع نمی کنید!
ایشان گفتند هربار خواستم شروع کنم سردرد گرفتم!!
زیرا لازمه اجرای نوا فلامنکو اجرای آن با سازهای جهانی حفظ کامل فرمت کامل کمپاس است که واقعا شدنی نیست