ساز نقاره از جمله سازهای باستانی است که در هند و عراق و آذربایجان رواج دارد.
این ساز که به صورت جفتی نواخته میشود معمولا دارای بددنه ای گرد از جنس سفال ساخته شدده است.
قسمت بالایی ساز نقاره از پوست دباغی شده ساخته شده که با چندین طناب به لبه گرد آن وصل میشود.
در نهایت این طنا بها در پایین ساز به هم گره میشوند.

نقاره در هندد به نام به نام نٓگارا یا نٓگادا نامیده میشود.
معنی آن در هدی ۹چیز است.
زیرا معمولا نقاره در گروه هایی موسیقی نواخته میشود که از ترکیب ۹ ساز موسیقی مینوازند که نقاره نیز جزیی از آن است.

این ساز در کشورهای عربی مانندد عراق به نام نقارت خوانده میشود که ر موسیقی مقام عراقی نواخته میشود.
این ساز در زمان خلفای عباسی قبل از وعده های نماز نواخته میشد.

در کشور آذربایجان به این ساز قوشاناغارا می گویند .قوشا به معنی جفت است.
در ترکیه nakkare خوانده می شود که بوسیله دست یا چوب نواخته می شود.

نقاره ازبکی شامل دو ساز که یکی بزرگتر است و صدای بم دارد و دیگری کوچک است وصدای زیر دارد است.
همچنین نقاره ازبکی از جنس پوست بز است.

آموزشگاه موسیقی

در گرجستان ساز نقاره دو طبل مخروطی شکل با ارتفاع یکسان است که با تسمه به هم وصل شده اند.
این ساز به وسیله مردان نواخته۹ میشود و در موسیقی محلی نقش مهمی دارد.

گفتیم که ساز نقاره به صورت جفت نواخته میشود.
یکی از این دو ساز صدای بم تولید میکند و دیگری صدایی زیر تولید میکند.
این ساز کوبه ای بوسیله میله های چوبی بنام damka که سرشان به طرف بیرون خمیدگی دارد نواخته می شود.

ورود این ساز به اروپا رد جنگ های صلیبی بود.
و در قرن چهاردهم در انگلستان رواج پیدا کرپد.
این را میتوان اتز تصویر این ساز در نقاشی های قدیمی اروپا به خوبی متوجه شد.

از انواع نقاره میتوان به نقاره شمالی که در شمال ایران نواخته میشود نام برد.
رد شمال ایران به نقاره بزرگتر بم میگویند و نقاره کوجکتر را زیل مینامند.
این نقاره ها امروزه از پوست گاو تهیه میشوندد اما در گذشته از پوست گراز ساخته میشدند.
این نقاره ها با دو چوب نواخته میشون که با چوب ضخیم تر نقاره بم را مینوازند و چوب نازکتر برای نقاره زیل است.
ساز سرنای مازندرانی بهمراهی یک یا دو ست از این ساز نواخته می شود و بصورت تکنوازی مورد استفاده ندارد .
این دو ساز بهمراهی هم در مراسم عروسی و فستیوال های ورزشی محلی استفاده می شوند.

از دیگر انواع نقاره نقاره فارس است که در استان فارس نواخته می شود و کمی از بزرگتر از نقاره معمولی است.

همچنین میتوان نقاره سنندجی را نام برد که در شهر سنندج استان کردستان نواخته می شود که آنهم کمی از بزرگتر از نقاره معمولی است.

نقاره خان یا نقاره خانه به مکانی گفته می شود که نقاره نواخت می شود .
در قدیم به جایی اطلاق می شد که با نواختن نقاره اخبار مهم همچون طلوع و غروب آفتاب،
پیرورزی، سوگواری و تولد نوزاد پسر در آنجا اعلام می شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *