در مقاله قبل تمرینات تنفس صحیح در فرآیند کلاس آموزش آواز گفتیم که یکی از اساسی ترین تمرینات تمرین تنفس صحیح است.
حتما باید مدتی روی نفس کشیدن خود تمرکز کنید تا کم کم برای شما تبدیل به روندی ناخودآکاه شود.
باید روی حرکت شانه ها و قفسه سینه یا حنی و شکم خود تمرکز کنید.
همچنین باید از نحوه تنفس خود در حالت های مختلف ایستاده و خوابیده و نشسته آگاهی داشته باشید.
پس از آشنایی با روش تنفس خود میتوانید از تمرین های زیر برای اصلاح کردن و یا تقویت آن استفاده کنید.
در این مقاله اما به ادامه این تمرینات خواهیم پرداخت.
تمرین شماره چهار تنفس صحیح
این تمرین را میتوانید حتی در کلاس آموزش آواز در تمام حالات یعنی خوابیده یا نشسته یا ایستاده انجام دهید.
با بینی نفس بکشید، مدتی آن را نگاه دارید و در پایان با سرعت آهسته و به طور یکنواخت نفس را از دهان بیرون دهید.
بکوشید که نظم را در این تمرین به طور گام به گام بکار گیرید، یعنی در دوره‌های زمانی منظم این تمرین را انجام دهید.
برای مثال در چهار ثانیه نفس را تو دهید، چهار ثانیه آن را نگاه دارید و در هشت ثانیه بیرون دهید.
رفته رفته پریودها را طولانی تر کنید اما توجه داشته باشید که زمان بازدم همیشه دو برابر دم باشد.
در بلندتر شدن پریودها شتاب نکنید و در این راه به مبارزه با بدن خود نپردازید.
بدن همیشه برای هماهنگی با شرایط جدید به زمان نیازمند است.
زمان حبس کردن نفس را میتوان به تدریج تا چهار برابر زمان دم گسترش داد.
بار دیگر تاکید می‌کنم که در صورت آشفته شدن تنفس و ناآرامی در بدن سعی در ادامۀ تمرین نکنید بلکه کمی تأمل کرده و هنگامی که آرامش دوباره به بدن بازگشت تمرین را تکرار کنید.
مرز توانایی‌های بدن را میتوان رفته رفته و با تمرین و پشتکار گسترش داد.
و گرنه بی توجهی به آشفتگی‌های تنفسی ناآرامی در شیوۀ تنفس را نهادینه کرده و ما را از هدف اصلی خود که در حقیقت تحت کنترل در آوردن آن است دور می‌سازد.
تمرین بعدی تنفس صحیح در کلاس آموزش آواز
در حالت افراشته بایستید، نفس عمیق کشیده و بازدم را با حرف “ف” توام کنید.
همانگونه که اشاره شد منظور از واژۀ عمیق در اینجا جایگاه تنفس است.
تصور کنید هوا مانند گویی گرد و نه چندان بزرگ اما سنگین وزن است.
به گونه ای نفس بکشید که این گوی بدون تولید صدا سریع وارد بدن شما گشته و به کف لگن خاصره برسد.
هنگام دم، چانه و زبان را – به ویژه در بخش انتهایی یا ریشۀ آن – رها نگاهدارید.
فرم لب‌ها هنگام ادای حرف “ف” به گونه‌‌ای است که بطور طبیعی بازدم را آهسته می‌کند.
برای ادای این حرف طبیعی‌ترین تلاش را تنها در ناحیۀ لب‌ها بکاربرید.
مفصل فک و ماهیچه‌های جونده و زبان باید کاملا راحت و رها بمانند. در یکنواختی هوای بازدم به هنگام ادای “ف” بکوشید.
در به کارگیری واژه‌هایی مانند “کمترین تلاش” ، “فشارطبیعی” ، ” راحتی فک و زبان” یا واژه‌هایی از این دست است که ضرورت وجود آموزگار آواز و وظیفۀ او هرچه نمایان‌تر و برجسته‌تر می‌گردد.
آموزگاراست که با توضیح و کنترل دقیق خود راه درکِ تمایز این واژه‌ها را از “تلاش” و “تقلای زائد و بازدارنده” نشان می‌دهد.
تمرین ششم تنفس صحیح در آموزشگاه موسیقی شمال تهران
این تمرین را هنگامی انجام دهید که مطمئن هستید جایگاه تنفس شما در عمق بدن یعنی در ناحیۀ پایین قفسه سینه و شکم جای گرفته است.
تصور کنید روی کف دست یک پر یا چیزی سبک شبیه به آن قرار دارد، سعی کنید آن را با یک فوت قوی به دور پرتاب کنید. تمرین را چندین بار تکرار کنید.
تمرین های تنفسی را بهتر است در دوره های کوتاه و چندین بار در روز تمرین کرد تا ساعتها پشُت سر هم، برای مثال ۵ بار به مدت ۱۵ دقیقه در طول روز به جای چندین ساعت پشت سر هم.
توجه به کیفیت وچگونگی تنفس تنها تا زمانی است که بدن به تنفس صحیح تسلط یافته است.
پس از تسلط برآن، هنگام خواندن باید بدن را در عملکرد و بکارگیری این توانایی آزاد گذاشت.
