انواع فرم موسیقی

در تئوری موسیقی، فرم اشاره به ساختار یک قطعهٔ موسیقی دارد.
واژهٔ «فرم» به معنی قالب یا شکل است. فرم در یک قطعه موسیقی سعی می‌کند که آن قطعه را با شکستن به اجزایی توصیف کند.
به عبارت دیگر، شکل، ساختمان و نظم یک اثر موسیقایی است و مفاهیمی مشابه در تعریف معماری، نقاشی، مجسمه‌سازی، و مانند آنها دارد.

هر اثر هنری دارای طرح، قالب، یا الگویی است که محتوای کار را در درون آن جای می‌دهد.
در واقع فرم در برابر محتوا قرار می‌گیرد و هر اثر هنری در فرم، مجموعه‌ای است از اجزا که هر یک نسبت به کل پیوند دارد.

در فرم موسیقی AB صف بی پایانی از احتمالات ممکن داریم.
ممکن است یک بخش تکرار شونده یا یک بخش منحصر به فرد یا هر ترکیبی از این دو را ببینید.
برای مثال یک قطعه در فرم روندو (فرمی محبوب در موسیقی کلاسیک) بین یک بخش تکرار شونده و بخش های دیگر در حال تناوب است که هر کدام یک بار رخ می دهند.
پس روندو قادر است به صورت ABACADA و . . . . به همین ترتیب برچسب بخورد.
یعنی در یک فرم موسیقی متضاد، بخش های مختلف موسیقایی دارید که ممکن است به شدت با همدیگر تفاوت داشته باشند.

همچنین ممکن است به یک فرم سیال فرخورد کنید، که هیچ چیزی در آن تکرار نمی شود: ABCDE. . .
در این مقاله برخی فرم های متداول را که در موسیقی به آن برخورد می کنید، شرح می دهیم.

فرم یک قسمتی A

فرم موسیقی یک قسمتی، که فرم A هم نامیده می شود، ابتدایی ترین ساختار قطعه موسیقی است
و ایضا گاهی با نام فر ایر با فر بالاد هم از آن یاد می شود.
در یک فرم یک قسمتی، یک ملودی ساده با تغییراتی جزئی تکرار می شود تا بتواند اشعار مختلفی را در خود جا دهد.
مانند آنچه در ترانه های کودکان مانند مک دونالد پیر یه مزرعه داشت، می آید.
این آهنگ یک خط موسیقایی را تکرار می کند اما با هر تکرار شعر آن تغییر می کند.
فرم یک قسمتی، بیشتر در آهنگ های محلی، سرودهای مذهبی یا دیگر قطعات کوتاهی که یک تم و حرکت محدود دارند، یافت می شود.
فرم های A فقط به یک گونه حضور می یابند.
ممکن است کوتاه یا بلند باشند، اما همیشه به صورت A توصیف می شوند. یا AA یا حتی AAA

آموزشگاه موسیقی

فرم دوتایی AB

فرم موسیقی دوتایی از دو قسمت متضاد تشکیل می شود که به صورت یک گزاره و یک ضد گزاره عمل می کنند.
الگو ممکن است یک AB ساده باشد، برای مثال یا یک مینوئت ساده، که در آن فرم معمولا AABB است،
با این نکته که A دوم و B دوم، حالت دگرگون شده ای از A و B اولی باشد.
در فرم دوتایی دوره باروک، الگو قادر است تغییر گام را هم در برداشته باشد.
معمولا چنانچه قطعه در گام ماژور باشد، به گام پنجم گام اصلی مدولاسیون می شود.
قسمت A در یک گام شروع می شود و در تنالیته درجه پنجم آن گام تمام می شود
و قسمت B در یک گام جدید که مدولاسیون شده شروع می شود و در گام اصلی خاتمه می یابد.
با تکرار هر قسمت الگوی تکرار شونده AABB به دست می آید.

فرم سه قسمتی ABA

قطعات موسیقی خیلی وقت ها در فرم ABA که به آن فرم سه تایی هم می گویند نوشته می شوند.
این فرم موسیقی ساده از طریق تغییر دادن و تکرار ملودی به وجود می آید.
برای مثال توینکل، توینکل، لیتل استار، نغمه ای را معرفی می کند، آن را تغییر می دهد
و سپس دوباره همان را بر می گرداند که این کار آن را تبدیل به فرم ABA می کند.
قسمت B در اینجا ممکن است پل نامیده شود، یا واسط بین دو قسمت A

در اینجا می بینید که فرم سه تایی چطور شکل می گیرد:
قسمت اول، A، ممکن است یک بار نواخته شود یا بلافاصله تکرار شود.
قسمت میانی، B، بخش ایجاد تضاد است، یعنی با قسمت اول فرق می کند.
قسمت آخر همان قسمت اول، A، یا بسیار مشابه به آن است.

فرم سه تایی ABA ایده معرفی و حرکت را با بازآوردن قسمت اول توسعه می دهد.
هر دو معنای تضاد و تکرار در این فرم به کار می روند.
موسیقی پاپ غالبا حالت تغییر یافته یا واریاسیونی از ABA است که AABA، خوانده می شود،
در حالی که بلوز اغلب AAB است. فرم AABA در آهنگ هایی مانند اور د رینبو استفاده شده است.