آنچه در مباحث و مجالس فرهنگی و هنری به خصوص در مورد موسیقی به کرات شنیده میشود
استفاده از واژه موسیقی بومی یا موسیقی نواحی یا موسیقی فولکلور است.
حال میخواهیم ببینیم منظور از موسیقی بومی چیست و تفاوت آن را موسیقی فولکلور را بدانیم.
هنگامی که ما به موسیقی ملل و سرزمين‌ها و اقوام مختلف گوش فرا میدهیم، با کمی دقت تفاوت بارز آنها را با یکدیگر متوجه میشویم؛
مثلا تفاوت ملودی در دو قطعه فرانسوی و ایتالیایی را متوجه مي‌شويم
و يا از آنجايي كه نوع استفاده از فواصل “پنتاتونيك” در موسيقي ايراني و چيني تفاوت مي‌كند،
هنگامی که به یک قطعه موسیقی چیني گوش میکنیم تفاوت آن را با یک قطعه ايراني كالا احساس میکنیم.
یک مثال ساده‌تر، مقایسه‌ی موسیقی کلاسیکِ شرقی (مثلا موسیقی کلاسیکِ ایرانی) با موسیقی کلاسیکِ غربی است.
ما با اندكي دقت تفاوت این دو نوع موسیقی را كاملا متوجه مي‌شويم؛
دليل آن است كه در موسيقي كلاسيك ايراني بيشتر از گام‌هاي مينور استفاده مي‌شود در حالي كه موسيقي كلاسيك غربي بيشتر در گام‌هاي ماژور است.
تفاوت موسيقي ملل ناشي از عوامل گوناگوني نظير؛
تفاوت‌های اقلیمی، تاریخی، آداب و رسوم و بسياري مسائل دیگر است.
همين تنوع تفاوت‌هاي محيطي، انساني، تاريخ باعث مي‌شود كه موسیقی ایران با موسیقی شمال اروپا،
موسیقی آفریقای جنوبی با موسیقی آمریکای لاتین و نظاير آن متفاوت باشد.
حال اگر هرمنطقه را یک میدان بومی درنظر بگیریم، میتوانیم بگوییم تمام این انواع موسیقی‌ها، موسیقی‌های بومیِ آن منطقه هستند.
بهترین آموزشگاه موسیقی تهران
به طور کلی بوم، محیط زیستگاهِ افرادی است که در اصول اخلاقی و آداب و رسوم و به طور کلی فرهنگی (یا خرده فرهنگ) در آن با یکدیگر اشتراک دارند.
حال اگر” كشور” را به عنوان يك ميدان فرهنگي در نظر بگيريم،
در اين ميدان، اقوام گوناگون با آداب و رسوم، تاريخ و فرهنگ‌هاي مختلف زندگي مي‌كنند.
به اين ترتيب، همانطور كه تنوع موسيقي در ميان ملل وجود دارد در يك كشور نيز به دليل اين تنوعات، با موسيقي‌هاي متنوع و متفاوت مواجه هستيم.
به این ترتیب مثلا در ایران، موسیقی کردها، لرها، گیلک‌ها،بلوچ‌ها، جنوبی‌ها و سایر اقوامِ با هم متفاوت است.
بحث در خصوص دلايل مشخص اين تفاوت‌ها و نقاط اشتراك آنها بسيار مفصل است
به عنوان نممونه در پاسخ به اين پرسش كه چرا موسیقی کردهای ایران شامل ریتم‌های دو ضربی و کوبنده است،
درحالی که موسیقی گیلک های ایران بیشتر در آواز دشتی ساخته می شود
بحث‌های مفصلی صورت گرفته است که در اینجا مجال ذکر آنها نیست.
اما نکته‌ی مهم و قابل توجه در مبحث موسیقی‌های بومی این است که در تمام دنیا، موسیقی بومی هر منطقه مختص به خودش است.
این امکان وجود دارد که انتقال فرهنگی در بعضی مناطق باعث مشابه بودن موسیقی این مناطق باشد
اما به هرحال ریشه‌ی موسیقی‌های بومی را می‌توان در آداب و رسوم منطقه‌ی رشد آن جستجو کرد.
نکته‌ی دیگر آنکه در ایران برای بیان مفهوم موسیقی بومی،
از عباراتِ “موسیقی نواحی”، “موسیقی محلی”، “موسیقی فولکلور” و “موسیقی مقامی” نیز استفاده میشود
که امروزه بیشتر عبارتِ “موسیقی نواحی” در این باره کاربرد دارد
البته باید به این نکته توجه کرد که از نظر تخصصی ،
موسیقی نواحی در ايران حتما با آواز همراه می شود درحالی که موسیقی بومی ممکن است بدون آواز باشد.
آموزشگاه موسیقی
موسیقی فولکلور سبکی از موسیقی هست که قدمت زیادی داره و در گذشته بیشتر محبوب قشر فقیر و سطح پایین جامعه محسوب میشد.
میشه اسم سبک فولک رو سبک محلی هم گذاشت.
یا سبک روستایی.به خصوص که همیشه پدران این سبک از فقیران روستا ها بودند.
فولک سینه به سینه از نسلی به نسل دیگه انتقال پیدا میکرده و آموزش آکادمیکی برای موسیقی فولکلور وجود نداشته.
البته الان این سبک یک سبک رسمی شناخته شده و توجه موسیقی دادنان بزرگ و حرفه ای رو به خودش جلب کرده.
هر کشور یا شاید هر شهرو روستای یک کشور میتواند موسیقی فولکلور خود را داشته باشد.
فولک علاوه بر این که به تنهایی گوش نواز هستن،
ترکیب اون با سبک های دیگه ای مثل کلاسیک،پاپ،متال و گاها سمفونی ها هم جالب و گوش نواز میشه.
اصلی ترین سازی که در فولک جدید یا نئو فولک (Neo-Folk) استفاده میشود گیتار آکوستیک است
که گیتاریست با چنگ زدن روی سیم ها صدا زیبایی به گوشمان میرساند و صدای چنگ ها واضح به گوش میرسد.
گاها دو گیتاریست با یکدیگر همنوازی میکنند.در موسیقی فولکلور از ویولن ،سازهای ضربی،و هرگونه ساز محلی استفاده میشود.
چه سازهای بومی که شاید نامشان ثبت نشده باشد،چه ساز های ایرانی مثل کمانچه،عود و سه تار و ….
که به زیبایی با فولک غربی تلفیق میشوند.
درون مایه های موسیقی فولکلور متنوع هسنتد.
از مرگ و زندگی و تولد تا ستایش زیبایی های طبیعت و حتی سیاسی .
